Hac ibadeti; değişmek, dönüşmek ve ideal hayata ulaşmak isteyen bireye, değişimi kendinden başlatma fırsatı sunar. Değişmek isteyen ama kendinde bu gücü bulamayan, günlük hayatın meşgalelerine dalan bireye; bir ay boyunca rutin hayattan uzaklaşarak sadece Yaradan’ın rızası için dua, ibadet, tefekkür zamanı ve mekânı oluşturur. Hac menâsikini, hikmetlerini bilerek yerine getiren Müslüman, bu hızlandırılmış eğitim döneminde kazandıklarıyla maddi ve manevi hayatını diriltebilir. Hacda bir yandan bireysel gelişime motive edilirken bir yandan da kalabalıkların hukukunu gözeterek yaşamaya mecbur edilen birey, eğitilip evine döndükten sonra bu eğitimden aldıklarını kendi coğrafyasına taşımakla yükümlüdür. Bu bağlamda bireyde imanla başlayıp çeşitli emirlerle toplumsallaşan ilâhî eğitim; hac ile toplumsal sınırlarını da aşıp evrenselleşerek genişleyen bir değişim dönüşüm süreciyle tamamlanır.
