İmam Züfer, Hanefî mezhebinin şekillenmesinde önemli bir rol oynamış ve mezhebin önde gelen isimlerinden biri olarak görülmüştür. Bununla birlikte tarihsel sürece bakıldığında onun fetva ve tercihler bakımından diğer kurucu imamların gerisinde bırakıldığı anlaşılmaktadır. İmam Züfer'in entelektüel biyografisi ve usul anlayışını ele alan bu çalışmada; onun, Hanefî mezhebi içindeki konumu, metodolojisi ve mezhebin tarihî gelişimine etkileri derinlemesine incelenmektedir. Özellikle, İmam Züfer'in mutlak müçtehitlik seviyesi ile ilgili tartışmalar ve onun fıkıh usulündeki farklı görüşleri, bu eserin temel odak noktalarından birini oluşturmaktadır. Bu eser, İmam Züfer'in Hanefî içtihat metodolojisindeki özgünlüğünü ortaya koymaktadır. Diğer Hanefî imamlarından farklı bir içtihat anlayışına sahip olduğu iddiası, usuli ve fürû fıkıhtaki ayrışan görüşleriyle birlikte detaylandırılmıştır. Bu farkların fıkıh pratiğindeki yansımaları, onun mezhep içindeki etkilerini ve uzun ömürlü izlerini göstermektedir. Ayrıca, İmam Züfer'in görüşlerinin, özellikle Mecelle gibi önemli İslam hukuk metinlerinde nasıl bir etki bıraktığı da incelenmiştir. İmam Züfer'in Hanefî mezhebinin şekillenmesindeki rolünü yeniden değerlendiren bu eser onu, mezhebinin kurucu imamlarıyla eş değer bir şekilde mutlak müçtehit olarak kabul etmek için gerekli temelleri sunuyor.
