Kalem, hemen her kültürde bilginin, aydınlanmanın, medeniyetin sembolü olmuştur. İnsana mesajları hayat kılınan Kerim Kitabımızda, “Nûn; kaleme ve onunla yazılanlara and olsun ki sen -Rabbinin lütfu sayesinde- asla deli değilsin.” (Kalem, 2-1/68) buyurulmak suretiyle, kalem ve onunla yazılanlara dikkat çekilmiştir. Kalem, insana ve onun düşünce dünyasına tercümandır öteden beri. An gelir kalem, kelam olur; kelam, kalem olur dökülür satır satır. Kalemin yazdıkları bilim olur, bilgi olur, ahlak olur, sanat olur, estetik olur raf raf. Sanayi olur, teknoloji olur. Meşhur İslam düşünürü İbn Sînâ’ya nispet edilen, “Aletlerin en faydalısı kalemdir. Bir sise mürekkep, bir külçe altından hayırlıdır.” sözü, kalemin gücünü dile getirmesi açısından zikre değerdir. Elbette kalem, bilime eşlik ettiğinde nice değerin keşfine vesile olur. Kaldı ki medeniyetlerin imzası kalem ile atılır, medeniyetler kalem ile inşa olunur. Kalem varsa medeniyet vardır, kalem yoksa insanı varlık amacından uzaklaştıran cehalet bataklığı devreye girer. Cehalet ise karanlığın, umutsuzluğun adıdır insanoğlu için.
